Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Odredakcji
Podstawowymzałożeniemprezentowanejtutajźródłowo-krytycznejedycjikoresponden-
cjiFryderykaChopinajestopracowaniewszystkichzachowanychlistówpisanychprzez
kompozytoraidoniegonadesłanych.Założenietodostosowanodostanuspuścizny
epistolarnejartysty,którawwynikuwieluwydarzeńikataklizmówdziejowychzarówno
wXIX,jakiwXXwiekuuległarozproszeniubądźzaginęła.
KorespondencjaChopinazostałaułożonachronologiczniewtrzechtomach.Kryterium
podziałuokreślająważnecezurywbiograiidziałalnościtwórczejkompozytora.Tom
pierwszyzawieralistyod6grudnia1816do15września1831roku,awięcpochodzące
zmłodzieńczegookresużyciaartystyspędzonegowWarszawieizakończonegowyjaz-
demzkrajuniedługoprzedwybuchempowstanialistopadowego-najpierwdoWiednia,
anastępniedoMonachiumiStuttgartujużwdrodzedoFrancji.Pierwszącezuręstanowi
zatemdataprzyjazduChopinadoParyża5października1831roku.Wdrugimtomiezna-
lazłasiękorespondencjazlatjegopobytuwstolicyFrancjioraznaMajorce,poczynającod
pierwszegoznanegolistuztegookresunapisanego18listopada1831,akończącnaostat-
nimliściezwspólnejpodróżymajorkańskiejzGeorgeSandijejdziećmi,wysłanymzMar-
sylii21maja1839roku.PrzyjazddoNohant(1czerwca1839)ipoczątekpierwszego
letniegopobytuChopinawposiadłościGeorgeSandwyznaczakolejnącezuręwnaszej
periodyzacjikorespondencji.Trzecitom(wprzygotowaniu)będzieobejmowałlistypisane
od2czerwca1839doostatnichlistówwjegożyciuskierowanychdoprzyjaciół:Tytusa
Woyciechowskiego(12września1849)iAuguste)aFranchomme)a(17września1849).
KontynuacjątejtrzytomowejedycjistaniesiętomzatytułowanyListyoChopinieposze-
rzającygłównymateriałepistolarny.Opracowaniebędziezawieraćkorespondencjędoty-
czącąkompozytora,ułożonąchronologiczniewdwóchczęściach:pierwszapomieścilisty
pisanezajegożycia,druga-listyoddatyjegośmiercidoroku1881,kiedyumieraIza-
bellaBarcińska,ostatniaprzedstawicielkanajbliższejrodzinykompozytora.
Listyzamieszczonewdrugimtomieodzwierciedlająnajważniejszewydarzeniawbio-
graiChopinaorazprocesjegodojrzewaniajakoczłowiekaiartysty.Szybkowszedł
wśrodowiskomuzyczneParyża,zawierałprzyjaźniezeznanymikompozytorami,wirtu-
ozamiiwydawcami,nawiązywałkontaktyzpolskimiemigrantamiorazprzedstawicielami
miejscowejarystokracjiiburżuazji.Zacząłudzielaćlekcjigrynafortepianie,zyskując
wieluuczniów,apocząwszyod25lutego1832rokuczęstowystępowałnakoncertach.
JegoutworyukazywałysiędrukiemwrenomowanychwydawnictwachwParyżu,Lip-
sku,Londynieibyłyrecenzowanewczasopismachfrancuskichorazniemieckich.Zdobył
uznanienajwybitniejszychtwórcówiartystów-wirtuozównietylkozkręguparyskiego,
alerównieżpochodzącychzinnychośrodkóweuropejskiegożyciamuzycznego.Odnosił
jednocześniesukcesytowarzyskiejakomilewidzianygośćparyskichsalonówiamba-
sad.Nalata1835-1836przypadajązkoleijegospotkaniazrodzicamiwKarlsbadzie
orazzrodzinąWodzińskichwDreźnieiMarienbadzie,próżnanadziejanamałżeństwo
13ODREDAKCJI