Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałII
D’Annunzio,futuryści,diwyigwiazdorzy
Wlatach1913–1915kinematografiawłoskaprzeżywałaokresnajwiększegorozkwitu,
uwieńczonyogromnąmiędzynarodowąsławąambitnychpodwzględemartystycznym
iprawdziwiemegalomańskichfilmówwreżyseriiEnricoGuazzoniego(malarza
zzawodu)iinżynieraGiovanniegoPastrone(właśc.PieroFosco).Premierowi
Giolittiemu,nazywanemunaPółwyspieApenińskim
grandemoderatoredellostato
(wielkimzarządcąpaństwa),udałomusiębowiemskonsolidowaćróżnegałęzie
przemysłuzgodniezcelamipolitykizagranicznejrządu,anawetułatwićrodzimej
burżuazjiwprowadzeniekapitałunarynekamerykański,angielski,szwajcarski,
rosyjski,francuskiiargentyński.Zdobrejkoniunkturygospodarczej,którawcale
jednakniewpłynęłanapodniesieniestopyżyciowejznacznejczęścirobotników
ichłopów,skwapliwieskorzystaliwłaścicielewytwórnifilmowych,realizując
gigantycznewidowiskaekranowe,wzbudzającenacałymniemalświeciepodziw
swoimwysokimstandardemtechnicznym,dynamicznąnarracjąimalarską
kompozycjąkadrów.
Proces„uszlachetniania”,któremulicznarzeszaznanychartystówpoddała„ruchome
fotografie”,zmierzałwyraźniewkierunkueksponowaniakreacyjnychmożliwości
nowejsztuki.Zrealizowaneworyginalnymwłoskimstyluartystycznymfilmyprawie
zupełnierozmijałysięwswojejtematyce–conieumniejszałoichaktualnejwymowy
politycznej–zaktualnymizdarzeniami,którewstrząsałycodziennymżyciemkraju
iEuropy.Możnanawetpowiedzieć,żepodwzględemrozwojuekspresjiform
wizualnychkinematografosiągnąłwtedynaterenieWłochpunktkulminacyjny,ale
jednocześniezredukowałwłasnykontekstrealistyczny,którydotejporystanowiłdla
niegonaturalnypunktodniesienia.
Wewłoskicharchiwachfilmowychznajdujesięwielemateriałów,któreświadczą
otym,żekinorealistycznewlatach1905–1918rozwijałosiędynamicznie,alenie
cieszyłosięzainteresowaniemwłaścicielikinoteatrówidystrybutorów.Tylkonieliczni
znich,oprócz„aktualności”,wprowadzalidorepertuaruutworyprzedstawiające
zdarzeniabezpośredniokorespondującezkonkretnąrzeczywistością.Dowyjątków
należyzaliczyćmediolańskąfirmęCinematografoGiganteKullmann(1905–1912),
któraod1905rokurozpowszechniałaobrazyekranowewrodzaju
Wczarnejkrainie
(
Nelpaesenero
),ukazujące„piekłokopalniwęgla”.Od1910rokunatomiastwkilku
wytwórniachstarannieopracowywanopodwzględemfabularnymiwizualnymprzede
wszystkimtematyprzygodoweopartenaautentycznychzdarzeniach,np.duże
powodzeniezyskałfilmowyprawieIrlandczykaErnestaShackletonanabiegun
południowy(trwającyponadgodzinęfilmdystrybuowałGaumont)orazobraz
Nadachu
świata
(
Sultettodelmondo
,800m),przedstawiającyprzebiegwyprawywHimalaje.
Dopierownastępnychdziesięcioleciachpowstanąpoetyki„prawdyekranowej”,ale
zawszelicznewłoskieindywidualnestyleimanierykreacyjnebędąskutecznie
torowałysobiedrogędopublicznościnacałymświecie.
NaPółwyspieApenińskimwidzowie,którzyposzukiwaliwkinematografiiprzygody
iwzruszenia,odczasupojawieniasięnaekranach
OstatnichdniPompei
zprawdziwym
