Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I
Haneczka...JakaHaneczka?No,tenmiłybrzdąc
ooczachniebieskichjakmajoweniebo,złotymłepku,
zktóregosterczałyjejdwawarkoczykisztywnejak
druciki!Znaciejąnapewno!
Nieznacie?Niemożebyć!
TaHaneczka!Gniecioszkówna!Zdrugiejklasy
powszechniaka!CórkapanaGniecioszka,szewca
zNowegoŚwiatu!Tego,cotonadsklepemmaszyld,
ananimwymalowanywysokibutzcholewąidamski
pantofeleknawysokimobcasie!Apomiędzybutem
ipantofelkiemwypisanejestjakwół:
TumieszkaszewcGniecioszek,maobuwiemodne,
Conazimęjestciepłe,analatochłodne.
No,terazjużwiecienapewno,okimmówię,
prawda?
OtóżtaHaneczkaGniecioszkównaprzyszłakiedyś
domnie.Odniosłamikamaszki,doktórychpan
Gniecioszekbyłłaskawdoszyćpięknełatki.Zobaczyła
dziecimojejImki.Pięknetobyłykociaki!Nawet
wyjątkowopiękne!Przyjrzałasięim.Ipowiada:
–AmojaKukusiateżmakocięta!
–Kukusia?–dziwięsię.–AktóżtojestKukusia?
–Mojakotka–mówimiHaneczka.–Bardzojestmiła
imądra.
–Askądjąmasz?
–Przyszłakiedyśdonasnapodwórze.Byłtegodnia
mróz.Kukusiabyłatakazmarznięta,żebardziej
zmarzniętegokotanapewnopannigdyniewidział!
–Noico?
–Dałamjejciepłegomleka,posadziłamprzyblasze
nakuchni.
–Odtajała?
Haneczkakiwnęłaswoimwyzłoconymłepkiem.
–Myłasięimyła.Amruczała,powiadampanu,tak
rozkosznie,żeażmisięnasercuciepłorobiło!Potem
zeskoczyłazkuchni.Izaczęłasięomnieocierać.
Pieściłasięipieściła.Atakabyłaprzymilna,jakmało
