Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP:OPROBLEMACHZHUMANISTYKĄ
Tematemmojejpracyjesthumanistykaijejprzedmiotzperspektywyon-
tologiikulturowej.Celem,którysobiepostawiłem,byłorozważeniekonceptu-
alnejswoistościdyscyplinhumanistycznych.Wewspółczesnychnaukachhu-
manistycznychzacierasięgranicamiędzyprzedmiotembadaniaanarzędziami
pojęciowymiużywanymidotegobadania.Źródłemtejtendencjijestodcho-
dzeniewhumanistyceodpodejściaobiektywistycznegoiprzedstawiającego,
charakterystycznegodlaprzyrodoznawstwa1.Kultura,wspólnotaczydzieje
przestająbyćniezależnymodbadaczaobiektemjegostudiów,doktóregoba-
daczdopasowujeswojepojęciatak,byprzedstawiałyówobiektmożliwienaj-
bardziejadekwatnie,takimjakimjest.Zamiasttegostająsięfenomenamiwtym
sensie,żesąkorelatamipojęć,narracjiidoświadczeniasamegobadacza,zmie-
niającymisięwrazzezmianąperspektywybadawczej,zawszeuwarunkowanej
kulturowo.
Przekształcenietomazwiązekznarastającąwdyscyplinachhumanistycz-
nychautorefleksyjnością,czylizrefleksjąbadaczynaduwarunkowaniamiina-
rzędziamiteoretycznymiichwłasnychdyscyplin.Dlawspółczesnegohumanisty
oczywistejestto,
żewszelkieformywiedzyspołecznejsąhistorycznieumiejscowione,generowane
społecznieorazzdefiniowaneteoretycznieifilozoficznie,zczymkoresponduje
-znacznietrudniejszedoujawnienia-kulturoweichzdeterminowanie(Kruszel-
nicki2012,s.12).
1Sytuacjatazostaładoskonalerozpoznananagrunciehermeneutyki.Przykładem
możebyćtuHans-GeorgGadamer,którywPrawdzieimetodzietwierdzi,żev[o]czywi-
ście,niemożnamówićoprzedmiociebadaniahumanistycznegowtakimsamymsen-
sie,wjakimwystępujeonwprzyrodoznawstwie,któregobadaniewnikacorazgłębiej
wprzyrodę.Whumanistycezainteresowaniebadawczezwracającesiękutradycjijest
wszczególnysposóbmotywowanewspółczesnościąijejzainteresowaniami.Dopiero
dziękiumotywowanejperspektywiekonstytuujesięwogóletematiprzedmiotbadania”
.
Gadamerzauważajednocześnie,żev[n]iewątpliwiedlasamorozumieniahumanistyki
niedopuszczalnejesttakiecałkowiteodcinaniesięcałościąswychpoczynańodwzorca
przyrodoznawczego,atakżeto,byhistorycznązmiennośćtego,zczymmaonadoczy-
nienia,uważaćnietylkozaograniczeniejejobiektywności,leczzacośpozytywnego”
(Gadamer1993,s.272).
