Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
idelektowałsięjegosłodyczą.Atyznowuzmarnotrawiłeścałydzień.
—Tosięjeszczeokaże!—zawołałuradowanywielbłąd.—Skosztujmynaszego
szakala,którysiedzisobiepodłóżkiem.
—Gdzie,podłóżkiem?—udawałazdziwieniekoza.
—Anopodłóżkiem.Nicsięniemartw.Jesttutaj—odpowiedział.
—Zamknijtylkodrzwi.
Wielbłądruszyłwkierunkuszakala,atenwyskoczyłjakoszalały.
—Chciałeśwywieśćmniewpole!—krzyczałnasąsiadawielbłąd.
—Dzisiajdobierzemysiędosłodyczy,którąwsobienosisz!Pofolgujemysobie!
Szakalrzuciłsiędodrzwi,alewielbłądzagrodziłmudrogę.Musiałzatemznów
schowaćsiępodłóżkiem.
—Hej,kozo!—zawołałwielbłąd.—Jesteśniskiegowzrostu,więcwleźpodłóżko
igostamtądwykurz.
Kozawczołgałasiępodłóżkoizaczęłaposzturchiwaćszakalakopytami.Jeszcze
razspróbowałucieczkiprzezdrzwi,alewielbłądchwyciłgoipowaliłnaziemię.
—PrzysięgamnaAllaha,żeniemamwsobieanikroplisłodyczy
—broniłsięszakal.
—Nieprawda,kłamie!Jestsłodkijakmiód—zapewniałakoza.
—Aletoniejestmojawłasnasłodycz.Zaprowadzęwastam,gdziejązdobyłem
—błagałolitośćszakal.
—Niewierzmu,mężu!Jesttaksłodki,jakjegobracia,którychschwytanodzisiaj
narynku.
Natesłowawielbłądrozerwałszakalanapołowęizapytałkozę:
—No,gdziejesttasłodycz?
Sprytnamałżonkachwyciłamiodowecukierkiiniepostrzeżenieprzylepiła
jedożeberszakala,poczympowiedziała:
—Liźnijnowtymmiejscu.
—Naprawdęsłodkie—uradowałsięwielbłąd.—Miałaśrację,kozo!
Wtentosposóbpodstępszakalaobróciłsięprzeciwkoniemu.
Odtegoczasunieznosiwidokukóz.Wtymtkwiprzyczynawrogościmiędzytymi
zwierzętami.
Ozającuiperliczce
Zająciperliczkawykarczowaliwbuszumiejsceipostanowiliwspólnieobsiać
topole.Ilekroćzająctamsięudawał,szedłsobiedrogą.Perliczkanatomiast
rozkładałaskrzydła,wznosiłasięwprzestworzaileciałanawspólniewybrane
miejsce.
Pożniwachprzyjacielewybudowalispichlerziwsypalidoniegowszystkiezboże.
Gdyjednakprzyszłodopodziałuowocówwspólnejpracy,zającpobiegłdosądu
iwniósłnaperliczkęskargę.Sędziąbyławtejokolicyhiena.Kazałaprzyprowadzić
oskarżonąijązapytała:
—Jakiesątwojeprawadospornegoziarna?
—Anotakie—odrzekłastanowczoperliczka.—Razemwybraliśmymiejsce
napole,wspólniejeuprawiliśmy,razemzebraliśmyzbożeiwsypaliśmyziarno
dowspólniewybudowanegospichlerza.Aterazzającodmawiamiziarna,
i-cowięcej—oskarżyłmnieprzedsędziną.
—Zającu,którędychodziłeśzwyklenapole?—zapytałasędzina.
—Chodziłemtąsamądrogą,zktórejkorzystaliinni—odpowiedziałzając.
