Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
3
Wspaniałyiszczodrywładca
W
zgodnąuwagiprzenikliwością:„Wprzyszłościcały
1509rokupewienWenecjaninnapisałoHenrykuVIII
światbędzieonimmówił”1.Wepoce,kiedy
monarchowiedzierżylirzeczywistąwładzę,królzwielką
mocąoddziaływałnacałykraj,leczniewielumiałotak
trwaływpływnainstytucjepaństwoweimentalność
swojegonarodujakHenryk.Władcatenwzbudzałwśród
sobiewspółczesnych„jednocześniemiłyibudzącygrozę
szacunek”2.
WXVIwiekupanującychuważanozaistotypółboskie,
bowiemmonarchabyłnietylkoczłowiekiem,lecztakże
„pomazańcemBożym”izastępcąBoganaziemi,który
powołującsięna„prawoBoże”,sprawowałwładzęnad
poddanymi.Odśredniowieczawidzianowkróluistotę
o„dwoistejnaturze”,którajestzarazemczłowiekiem
śmiertelnymiwcieleniemodwiecznejwładzykrólewskiej.
Dlategowłaśniemonarchowiemawialiosobiewliczbie
mnogiej,używającformy„my”.Królbyłwięcponad
swoimnarodem3iobejmowałumysłemniuansepolityki,
niedostępnedlazwykłychśmiertelników.Jakzauważył
Henryk,„królowieAngliinigdyniemieliponadsobą
nikogopozaBogiem”4.
Instytucjamonarchiicieszyłasiętakączcią,