Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wewnętrznej.Dyskusjetoczyłysięnadwóch
płaszczyznach.Międzyrządeminegocjatorami
aprzedstawicielamisektorówigrupinteresów,
którychdotyczyły,orazmiędzyrządem
inegocjatoramiaprzedstawicielamiwszystkichsił
politycznychiparlamentem.Zjednejstrony,dyskusje
tewywierałyistotnywpływnanegocjacje,zdrugiej
—ułatwiaływykorzystywanienegocjacjidlawąskich
interesówpartyjnych.Nieulegateżwątpliwości,
żesłużyłyupowszechnianiuipogłębianiuwiedzy
ointegracjieuropejskiej,tworzyłypoczucie
odpowiedzialnościwstrukturachpolitycznych,
administracyjnychigospodarczych.Wewnętrzny
wymiarnegocjacjimiałwięcistotnąwartość.
Mówięotymszczególnymwymiarzeprocesu
negocjacyjnego,żebypokazaćjegootwartość,
przejrzystośćisilniewnimobecnąrolęczynników
wewnętrznych.Negocjacjeakcesyjnebyłyprocesem
politycznymnietylkozuwaginastrategicznyinteres
PolskiwwejściudoUnii,lecztakżezuwaginajego
wykorzystaniedobudowaniapozycjiugrupowań
politycznych,wyróżniającychsięnapolskiejscenie
partyjnejniechęciądoEuropy.Mimożetepartie
przegraływreferendum,utrzymałysięnajakiśczas
nasceniepolitycznej,ostateczniejednakstraciły
poparciespołeczeństwa.
NegocjacjeczłonkostwawUniimiałyjeszcze
jednącechęspecyficzną—bardzościsłepowiązanie
ichrezultatówzprocesemdostosowującympolską
rzeczywistośćdowymagańwynikających
zezobowiązańnegocjacyjnych.Znakomitaczęść
procesudostosowawczegoodbywałasięwczasie
rzeczywistym,równolegledonegocjacji.Ustalenia
byływięcwdużymstopniuweryfikowaneniemal