Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
macjeatomówwcząsteczkach,atymsamymzidentyfikowaćprzejściowe
lubkońcoweproduktyreakcjifotochemicznych.
Bardzoważnewwyznaczaniustrukturycząsteczeksąbadaniapoziomów
rotacyjnych.Wpołączeniuzmetodamipodstawieniaizotopowegodostarcza-
jąoneprecyzyjnychinformacjiogeometriicząsteczek.Metodytesąna
razierzadkowykorzystywanewlaboratoriachchemicznych.Zasadniczo
badaniestrukturycząsteczekmetodamioptycznymizzakresupodczerwieni,
widzialnegoinadfioletupoleganapołączeniuiwłaściwymskonfrontowaniu
metodobliczeniowychieksperymentalnych.Obliczeniastrukturypoziomów
oscylacyjnychwymagająznajomościstałychsiłowychimaszredukowanych.
Pierwsząztychwielkości(stałąsiłową)określastrukturaelektronowaczą-
steczki.WramachprzybliżeniaBorna–Oppenheimerafunkcjeenergiipoten-
cjalnejsąniezależneodmasatomówtworzącychcząsteczkę.Natomiast
masyzredukowaneoscylatorówzależąbezpośrednioodmasatomówigeo-
metriirównowagowejcząsteczek.Wwynikupodstawieniaizotopowegomożemy
zmieniaćmasyzredukowaneidrganianormalnecząsteczki.Metodąobliczeń
kwantowomechanicznychotrzymujemywynikidotyczącezarównogeometrii
równowagowychcząsteczek,jakistałychsiłowych.Dokładnośćobliczeń
geometriiistałychsiłowychzależyodzaawansowaniazastosowanychmetod
obliczeniowych.Stądteżkonfrontacjamodelowaniateoretycznegozwynika-
midoświadczalnymidlagrupyizotopomerówmadużeznaczeniewbada-
niachstrukturalnych.Wzbudzenieelektronowecząsteczkipociągazasobą
zmianygeometrii,niekiedybardzoduże.Rozkładyintensywnościprzejść
oscylacyjno-elektronowychumożliwiajązkoleiwyznaczeniezmiangeometrii
towarzyszącychwzbudzeniuelektronowemu.Równieżwtymprzypadkuistotne
jestpołączeniemetodobliczeniowychzprecyzyjnymimetodamispektrosko-
powymi.
Rozdziałpierwszy,naktóryskładasiępięććwiczeń,dotyczybadania
widmoscylacyjnychcząsteczekorganicznychmetodamispektroskopiiwpod-
czerwieniispektroskopiiramanowskiej.Pierwszećwiczeniezawieraszcze-
gółoweprzedstawienietradycyjnegoopisuoscylacjiwcząsteczkachzwy-
korzystaniemdrgańnormalnych.Ćwiczenietozapoznajetakżezmożliwością
poszerzeniategoopisuwmodeluoscylatoraanharmonicznego(dodatekD1).
Dalszymuzupełnieniemtejtematykijestwprowadzeniedospektroskopii
wiązaniawodorowegoprzedstawionewćwiczeniudrugim.Zastosowanie
standardowychobliczeńwidmoscylacyjnychzwykorzystaniempakietuGaus-
sian03dointerpretacjiwidmoscylacyjnychgrupyzwiązków(oksymów)ilu-
strujećwiczenietrzecie.Niezwykleważnymiefektamiwspektroskopiirama-
nowskiej
są
rezonansowe
rozpraszanie
ramanowskie
(RRS)
oraz
powierzchniowowzmocnionerozpraszanieramanowskie(SERS).Dwaostatnie
ćwiczeniawtymzestawieilustrująmożliwościzastosowaniatechnikrama-
nowskichdobadaniazwiązkówoznaczeniubiologicznym.
