Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
osłabł,jednakproblempozostałnadalszerzejniezbadanyiopisany.
Dyskurspedagogicznycopewienczaspowracawformiemniejlub
bardziejkonstruktywnejkrytykikulturymiłośnikówmangiianime.
Pojawiająsięstanowiskaambiwalentne(próbującewskazywaćplusy
iminusyzaangażowaniawkulturęmangi),postawyprzypisujące
etykietęegzotycznejpionierskości(zwłaszczawodniesieniu
do„talentuplastycznego”młodychludzinaśladującychjapońskich
rysowników)orazopinienadalobwiniającemangęianime
odeprawacjęniewinnychoczu(częstoprzezbłędnestawianieznaku
równościmiędzyformąitreścią).
Przedmiotembadańprzedstawionychwniniejszejpublikacjinie
jestsamfenomenmangiianime(choćstarałamsięjeopisać
wszerokimkontekście),alejegowpływnawspółczesnąpolską
młodzieżijejpostrzeganie,rozważanyzpunktuwidzeniapedagoga
posiadającegorównieżartystyczną,akademickąformację.Dlatego
Czytelnikznajdziewpublikacjidużonawiązańdowizualnejstrony
mangiianime,amniejdonp.właściwościjęzykowych.Zdajęsobie
sprawę,żeniektórewątkimogłyzostaćwksiążcezamało
rozwinięte.PrzenikającadoPolskikulturamangiianimejest
bowiemzjawiskiemnatylezłożonymiinterdyscyplinarnym,
żeobjęcietegozagadnieniawcałościtylkojednymibadaniamibyło
poprostuniemożliwe.
Wybranietakiegoprzedmiotustudiówbadawczychbyło
wynikiemosobistegozainteresowaniajapońskimkomiksem,
zktórymzetknęłamsiępodkonieclat80.XXwiekuweFrancji.
Młodzieńczefascynacjepołączonezczynnymuczestnictwem
wkulturzefanów(najpierwweFrancji,późniejwPolsce)zczasem
zamieniłysięwchęćposzukiwaniaobiektywnejprawdyotym
fenomenie.Emocjonalnezainteresowanietematembadańodgrywa
znaczącąrolęwichpowodzeniu.Badaczjesttu,coprawda,
narażonynasporądozęsubiektywizmu,ale–jakpisząTadeusz
PilchiTeresaBauman(2001,s.189–190)–metodologicznego
subiektywizmuwbadaniachspołecznychitakniemożnaominąć.
Pozytywnenastawieniedotematykisprawia,żewswoichbadaniach
osiągasięwiększąefektywność.Patrzączperspektywyczasu
naswojemłodzieńczelatafascynacjimangąianimeorazobecne
poszukiwanianaukowe,uświadomiłamsobie,żeprzenikająca
doPolskijużodwielulatkulturajapońskadopierowdobie
globalnejwioskistałasięproblememzauważalnym,aledotąd
szerzejniezbadanympedagogicznie.
