Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
1.Konceptualizacjarozwojumałegoiśredniegoprzedsiębiorstwa
1.1.2.Nurtpragmatyczny
Druginurtnależyokreślićpragmatycznym,gdyżdefactoopierasięonnapodsta-
wowychzałożeniachfilozoficznejkoncepcjipragmatycyzmu
9
czypragmatyzmu
10
przyjmującejużytecznośćzakryteriumprawdy.Podejścietojestoczywiścieściśle
związanezteoriąipraktykąprzedsiębiorczości,zwłaszczajejgloryfikacją,choćma
swoichgorliwychoponentów.Wedługbrytyjskiegofilozofa,laureataNagrodyNobla,
B.Russelapragmatyzmnjestniczymwięcejjakapologią«kupieckiejmentalności»
Amerykanów,dlaktórychliczysięjedyniezyskiżyciowaużyteczność”(Miś2005,
s.47–48).Rozwójjesttutajujmowanyjakokategoriadeskryptywno-wartościująca
11
,
cowprawdziezmetodologicznegopunktuwidzeniajestconajmniejniewystarczająco
ostre,jednakgłębokozakorzenionewszkoleempirycznejwnaukachozarządzaniu,
naktórejopierasięwspółczesnateoriaprzedsiębiorczości,atakżewwieluekono-
micznychteoriachprzedsiębiorstwa.WartotuprzywołaćE.T
.Penrose,któradała
początekszkolezasobowejswojągłośnąksiążkąTeoriarozwojuprzedsiębiorstwa,
wydanąw1959r.,wktórejmożnaznaleźćnastępującądefinicjęrozwoju:nkom-
pleksowedziałaniezmianwewnętrznych,któreprzyczyniająsiędozwiększenia
rozmiaruizmianwcechachdanegoprocesu;następujejakoskutekzaburzenia
równowagiwewnętrznejorganizacji,ajegoprzyczynąjeststaraniesięprzedsiębior-
stwaomaksymalnewykorzystaniezdolności,któredotychczasbyływykorzystywane
poniżejoczekiwań”(Penrose1959,s.3)
12
.Wrozwinięciuswegopojmowaniarozwoju
Penroseprzyznaje,żejestskoncentrowanagłównienateoretycznejanalizieprocesu
(rozwojowego),którejodbiorcamisąekonomiści,napierwszymplaniestawiajednak
nfundamentalnezałożenie,wedługktóregopodporą[jej]analizjestperspektywa
ichaplikowalnościwprawdziwymświecie”(Penrose1959,s.3).Wswojejanalizie
kauzalnejS.ChanderiP
.Aggarwal(2007,s.51)dostrzegają,żerozwójnobejmuje
zarównoprzyrostwielkości,jakipoprawęjakościnaskutekprocesurozwojowego
zbliżonegodonaturalnegoprocesubiologicznego,wktórymwzajemnieoddziałujące
nasiebiewewnętrznezmianyprowadządoprzyrostuwielkości,któremutowarzyszą
zmianyjakościowesamegoobiekturozwojowego”.PodobniedlaA.Stabryły(1996,
s.9;2000,s.240)rozwójnoznaczawystępowaniezmianjakościowych,ocenianych
pozytywniezpunktuwidzeniacelu,któregoonedotyczą”.
9
Pitagorasisofiścireprezentującynurtpragmatycyzmudawalipierwszeństwoprawdomżyciowo
dogodnymwobecichpodstawowegozałożenia,żeprzeciwneopiniemogąbyćrównieprawdziwe.
10Pragmatyzm,jakowspółczesnynurtfilozofii,uzależniakryteriaocenydanegonarzędziaodjego
sprawdzaniasięwpraktyce.Jeślidanekryteriaprzeważająwdziałaniupraktycznym,tonależyzgodnie
znimipostępować.
11Takiepojmowanierozwojuprzedstawiająm.in.Sysko-Romańczuk(2005),Stabryła(1996;2000),
Chander,Aggarwal(2007).
12
Napotrzebytejksiążkikorzystanozreprintuz1995r.będącegokopiąpierwszegowydaniaz1959r.,
uzupełnionąowprowadzeniadokolejnychwydań,alebezzmianypaginacji(dlawstępówużytonumeracji
rzymskiej).
