Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
następniezakręcawkierunkupoliczkowym,abyponowniezakręcić
wierzchołkowo.
Rycina2fprzedstawiaschematodsłoniętegoujściakanałuMB2.
Narycinie2gmożemyzobaczyćopracowanewszystkieczteryujścia
kanałówwpierwszymzębietrzonowymszczęki.Efektleczenia
uwidaczniazdjęcierentgenowskiepowypełnieniukanałów.Kanał
MB2niejestwidocznynazdjęciu,ponieważwtymprzypadkudość
szybkołączysięzkanałemMB1(ryc.2h).
Naprzykładzieleczeniakanałowegopięciupierwszychzębów
trzonowychszczękizostanieprzedstawionaproceduraodkrywania
kanałuMB2.Leczeniezostałoprzeprowadzonezwykorzystaniem
mikroskopustomatologicznegoEndozoom(przypadki1,4)orazLeica
M320(przypadki2,3,5).
Przypadek1
Pacjentka,lat38,zgłosiłasięwceluleczeniakanałowegozęba16.
Tydzieńwcześniej(winnymgabinecie)zostałazałożonawkładka
dewitalizująca,akomorazamkniętabyłaopatrunkiemtypufleczer
(ryc.3c).
Narycinie3awidocznejestzdjęcierentgenowskiezęba16przed
dewitalizacją,anarycinie3b–RTGtegozębawdniuzgłoszeniasię
pacjentkidomnie.Możnazauważyćzbytnieusunięcietkanektwardych
zębawkierunkudystalnym,prawdopodobniewynikającezproblemów
zeznalezieniemkomorymiazgi(ryc.3d).
Powykonaniuprawidłowegodostępuodsłoniętoujściakanałów
wkorzeniachMB,DBiP(ryc.3e).Następnieopracowanoujścia
kanałówMB1,DBiPwiertłamiGatesGliddeniposzerzonokanały
narzędziamiręcznymi(pilnikiK–VDW)orazmaszynowymi
(EndostarE5–Poldent).Narycinie3fwidaćpółkęzzębiny(czarna
strzałka),podktórąbędzieschowaneujściekanałuMB2.Przewiercono
tępółkęwiertłemróżyczkowym,odsłaniającujściekanałuMB2
zwidocznąwnimmiazgą(ryc.3g).Następnieopracowanododatkowy
kanałwtakisamsposób,jakpozostałekanały.
Narycinie3hwidocznesąujściaopracowanychwszystkichczterech
