Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
60
IMPERIUMIBUDOWNICZYCH,IARTYSTÓW
strażnik,którytroszczyłsięonaszecodziennezaopatrzenie[ś]mógłbyzdobićnieziemię,
leczchybapiekło,albowiemwylewałnanaspotokobelg,powodowałwszelkienieszczę-
ścia,ograbiającnaswydatkami,pastwiłsięnadnami,zadawałprzykrości,jakietylkomógł
wymyślić.Wciągustudwudziestudniżadenznichnieprzeszedłbezspowodowaniawnas
cierpieniaismutku”
8
.
Kilkakolejnychwizytucesarzatakżeniebyłopopisemdworskiejkurtuazji.Monarcha
dosadnieokreśliłswójstosunekzarównodoposła,jakiprzedewszystkimdoOttona,
któremuodmówiłtytułucesarza,określającgojakokróla,cowówczesnychwarunkach
zostałouznanezaciężkieponiżenieniemieckiegowładcy.Kolejneposłuchaniaodbywały
sięwcelowoodległychmiejscachpozaKonstantynopolem,doktórychztrudemdocierał
wycieńczonyLiudprand.Nakońcunabawiłsięonjakiejśchoroby,cojednaknieporuszyło
bizantyjskiegowładcy.
Cesarzowidodawałsplendorujegoubiór.Trudnodziśprześledzićfazyrozwoju
strojówwładcy.Wpóźniejszychwiekachbyłatozazwyczajwzorowananawojskowym
ubiorzechlamidaoraztoganawiązującadotradycjirzymskiej.MniejwięcejwXIIw.
pojawiasiępurpurowatunika(sakkos),ozdobionaszarfąprzerzucanązwykleprzezlewe
ramię.Naznanejmozaicezkościołaśw.WitalisawRawennieprzedstawiającejdwórJusty-
nianaDpostaćcesarzaumieszczonazostałapośrodkukompozycji.Ajegoukoronowaną
głowęotaczanimb.Ubranywpurpuręizłoto,wrękachtrzymazłotąchrzcielnicę,dardla
Kościoła.Pojegoprawicystojądwajsenatorowieicesarskastrażprzyboczna.Nalewo,
niecoztyłuumieszczonyjestBelizariusz,zwycięskiwódz,któryodzyskałokupowanąprzez
OstrogotówRawennę.Jestontutajprzedstawicielemwładzyziemskiej.Obokzaśukazani
zostalizkoleiduchowiprzywódcycesarstwa-arcybiskupMaksymianiduchowieństwo.
Połączenieobutychsiłsymbolizuje[ś]umieszczonynatarczystrażyprzybocznejznak
Chrystusa.Tarytualnakompozycjajestwięctakżemanifestempolitycznym,wiernym
wyrazemideałówbizantyńskiegocezaropapizmu”
9
.
Symbolemcesarzaijegorodzinybyłpurpurowykolorszat.Odebranieprawado
tegokoloruoznaczałoodsunięcieodwładzy.GdyMichałPaflagończykstarałsięupokorzyć
izademonstrowaćbrakuznaniadlaprawowitegonastępcytronuKonstantyna,Dzamknął
goiwięziłwtwierdzy.[ś]Zmieniłmustrójiumieściłwrazztymi,którzynoszączarną
szatę(zakonnikami)niejakoprzyjaciela,abygozbliżyćdoBoga,leczjakowroga,którego
maodwieśćodwytkniętegoprzezeńcelu”.Coprawda,zabiegsięwtymprzypadkunie
powiódł:DKonstantynprzyjąłtozrezygnacjąwduszy,okolicznościpowołałygojednak
dowładzy”
10
.
8
LiudprandiEpiscopiCremonensis,Operaomnia,Hrsg.E.Dümmler,DMonumentaGermaniaeHistorica”1877,
t.41,s.136-166;LiudprandofCremona,RelatiodelegationeConstantinopolitana,ed.andtransl.B.Scott,London1993;
zob.też:LiutprandofCremona,ReportofHisMissiontoConstantinople,ed.andtransl.E.F.Henderson,zob.LOC.
9
A.Faludy,Malarstwobizantyńskie,tłum.A.Cieśla,Warszawa1984,s.nlb.,ilustr.4.
10
M.Psellos,Kronika,ks.VI,12,s.85.