Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.NOWAWARSZAWA
–Notogdzieidziemy?–spytał.
–Zdajęsięnaciebie–powiedziałemzuśmiechem.–Towkońcutwoje
miasto.
–Jesttakafajnaknajpka,myślę,żecisięspodoba…Alenadrugimkońcu
bulwaru.Nazywasię„Cafel!équateur”.
–Chybanigdziesięnamniespieszy?Chętniesięprzejdę.
Byłotoprawdą–nieuśmiechałmisięszybkipowrótdonędznegohoteli-
ku,wktórymsięzatrzymałem.Znajdowałsięwżydowskiejczęścistarego
miasta.Nawynajęciepokojuwjakimkolwieklepszymmiejscuniepozwa-
lałymiskromneśrodkizestypendium,zktóregomusiałemsięutrzymywać
wtrakciepobytunaMadagaskarze.Obskurnyprzybytekprowadzonybył
przezniejakąpaniąDemborawę–starą,nawpółszalonąMalgaszkę.Sytu-
acjiniepoprawiałajejwścibskośćito,żezdawałasiębyćprzyspawanado
recepcyjnegokrzesła.
–Notopostanowione–powiedziałCezary.
Kiedypodążaliśmywdółbulwaru,popadłemwlekkierozrzewnienie,ob-
serwującimponującąarchitekturęstaregomiastaNowejWarszawy.Pięk-
nekamienicestanowiłyprzedziwnepołączeniefrancuskiegostylukolonial-
negoiwczesnegomodernizmu,zlekkąnutąsznytuartdeco.Oświetlonoje
nastrojowopunktowymireflektorami.
–TowszystkozbudowałKwiatkowski,jeszczeprzedwojną–powiedział
Cezary,kiedydostrzegłmójzachwytnadarchitekturą.–Wyszłomuchyba
trochęlepiejniżGdynia,co?–Zaśmiałsię.
Urokliwąatmosferępotęgowałamuzyka,zazwyczajgrananażywo,dobie-
gającazwnętrziogródkówmijanychprzeznasbarówirestauracji.Życie
towarzyskienieograniczałosięjednakdonich–grupkiimprezowiczów
zajmowałycałądługośćdrugiejstronybulwaru,otwartejnawodyOceanu
Indyjskiego.Częśćznichzeszłajeszczeniżej,naszerokieplażepokrytezło-
tympiaskiem.
Wpowietrzuunosiłsięintensywnyzapachjedzeniazlicznychulicznych
stoisk,wwiększościobsługiwanychprzeztubylczychMalgaszy.Ztego,co
widziałem,cieszyłysięwielkimzainteresowaniem.Ichlichekonstrukcje
kontrastowałyzzaparkowanymiobokluksusowymisamochodami,należą-
cymidobardziejzamożnejklienteli.
18
