Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wojownicydoZiemiŚwiętej,sytuacjawyglądałazupełnie
inaczej.
ChoćLambertzHersfelduznawałzazasadneużycie
siływprzypadkuobronyprzedatakamimuzułmanów,
tokrytykowałstarciamiędzychrześcijanami,zwłaszcza
jeśliwsporywtrącalisiębiskupi.Relacjęzpielgrzymki
ekspiacyjnejw1065rokupoprzedziłwzmianką
orozgorzałymrokwcześniejkonflikciemiędzy
AleksandremII(1061–1073),któryzostałwybrany
napapieżaprzezkardynałówpopierającychreformę
Kościoła,aantypapieżemHonoriuszemII,którycieszył
siępoparciemstronnictwacesarskiego.Poobustronach
naczelewojskstalibiskupi.Lambertbyłtymoburzony:
„Wtensposóbpodważonościsłązasadęmoralności
kościelnej,zgodniezktórąludziestojącynaczele
KościołówBożychniepowinniwalczyć,nosićbroniani
przelewaćkrwi.Albowiemowibiskupiniezamierzali
służyćowieczkomChrystusowym,leczjesobie
podporządkować”.
Wojowniczemuusposobieniuwieluduchownych
LambertzHersfeldprzeciwstawiłpostawę,jaką
zaprezentowalimnisizjegomacierzystegoklasztoru
wobecekscesówhrabiegoWernera,któryzagarnął
impewnąwioskę.Lambertnapisał:„Walczyliśmyztakim
wrogiemniebroniąfizyczną,leczniezliczonymipostami
imodlitwami”2.Wgruncierzeczyzgodnieztradycją
monastycznąLambertzabraniałstosowaniajakichkolwiek
formprzemocy,nawetwobroniewłasnegoopactwa.
Ubolewałnadtym,żebiskupipozwalająsobie
narozstrzyganieswoichkonfliktówwczasiesporu
oinwestyturę.Wspomniałrównieżopokutnikach,którzy
