Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Świętej.
Sukcespierwszejkrucjatyspotkałsięniezesłowami
krytykizestronyówczesnychludzi,alezpochwałami.
Kronikarzeiepistolografowie,którzynierzadkobyli
naocznymiświadkamiwydarzeń,bezskrupułów
opowiadaliorzeziach,jakichkrzyżowcydokonali
wAntiochiiiMa’arrat(1098),anastępniewJerozolimie
(1099).Bezwątpieniaaprobowaliówczesnezwyczaje
wojennepolegającenazrzucaniuodpowiedzialności
zamasakrynakarboporuoblężonych,którzywoleli
walczyćdokońcaznarażeniemżycianiżnegocjować
kapitulację.Cowięcej,ludziepióraczęstoużywaliretoryki
poświęceniaiopisywali–posiłkującsięcytatami
biblijnymi–krew„poganzabitychwświątyniSalomona”3
tryskającą„ażpowędzidłakoni”(Ap14,20)4.Wtekstach
wychwalającychzwycięstwoniebyłomiejsca
nakwestionowaniedziałań.
AlbertzAkwizgranuikrytykapogromów
Albert,kanonikzAkwizgranu,byłjednymzniewielu
kronikarzy,którzynieszczędzilikrytykikrzyżowcom
dopuszczającymsiętakbrutalnychaktówprzemocy.
Choćpodziwiałwspaniałomyślnośćiodwagęwiększości
krzyżowców,pochwalałideęwyprawyiwyrażał
wdzięcznośćzazdobycieJerozolimy,niewahałsięganić
występków.SamnieudałsiędoZiemiŚwiętej,lecz
zebrałustneświadectwaodreńskichkrzyżowców
iprzeczytałkilkakronikrelacjonującychichwyprawę.
Napodstawiezgromadzonegomateriałunapisałokoło
1130roku,ponadćwierćwiekupoopisywanych
