Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RYCINA1.12.Oddziaływaniaadrenaliny
wmiejscuwiążącymreceptora
adrenergicznego.TMH-domena
transmembranowa.
celubiologicznego.Zewzględunawysokąenergięwią-
zańkowalencyjnych(tab.1.2)oddziaływaniategotypu
zwykleprowadządonieodwracalnegounieczynnienia
funkcjienzymu.Przywrócenieaktywnościfizjologicz-
nejenzymujestmożliwedopieropoodtworzeniu,na
drodzebiosyntezy,nowejpartiibiałka.Przykładami
tworzeniawiązańkowalencyjnychmogąbyć:reakcja
cyklofosfamiduzgrupamisulfhydrylowymilubato-
mamiazotuitlenuorazacylowaniegrupaminowych
transpeptydazy,enzymuodpowiedzialnegozabudowę
ścianybakteryjnej,przezugrupowaniaB-laktamowepe-
nicylinicefalosporyn.Wiązaniakowalencyjnepowstają
równieżwreakcjachinhibitorówkinazodziałaniuprze-
ciwnowotworowym,np.ibrutynibuiafatynibu,zawiera-
jącychfragmentyocharakterzewiązańnienasyconych.
Ugrupowaniatetworząwiązaniakowalencyjnezreszta-
micysteinywmiejscukatalitycznymenzymu,coprowa-
dzidotrwałegozablokowaniafunkcjienzymatycznych.
1.4.2.2.
Teoriereceptorowegodziałanialeku
Opracowanieuniwersalnegomodeluopisującegospo-
sóboddziaływanialekuzcelembiologicznymiprowa-
dzącegodopowstaniaefektufarmakologicznegoniejest
możliwe.Jesttobowiemskomplikowanyprocesdopaso-
waniadwóchkomplementarnychstruktur,pozespole-
niuktórychpowstałystandynamicznyaktywujezmiany
konformacjilekuireceptora,powodujeprzesunięcia
elektronowe,awkonsekwencjiwywołujeefektfarmako-
logiczny.Stabilizacjastanudynamicznegolek-receptor
odbywasięzapomocąrożnychoddziaływańmiędzyczą-
steczkowych(niewalencyjnychikowalencyjnych).
Abywywołaćefektfarmakologiczny,lekmusicecho-
waćsię:
Ipowinowactwem-definiowanymjakozdolnośćdo
oddziaływaniazokreślonymcelembiologicznym;
jegomiarąjeststałahamowaniaK
i;
Iaktywnościąwewnętrzną(intrinsicactivity)-defi-
niowanąjakozdolnośćdoaktywacjiścieżeksygnali-
zacyjnychzależnychodreceptora.
Wceluopisaniasposobuoddziaływanialeku(związ-
kubiologicznieaktywnego)zreceptoremwykorzystuje
sięmodelematematyczne,uwzględniającem.in.stęże-
nieleku,maksymalnąliczbęmiejscwiążącychzajętych
przezlek(B
max)imaksymalnymożliwydoosiągnięcia
efektbiologiczny.Aktywnośćlekumożnawyznaczyćna
podstawieefektuwywieranegobezpośredniowrecepto-
rzelubnapodstawiemodyfikacjiaktywnościinnegore-
ferencyjnegoligandaoznanejaktywnościwtymsamym
modelu.Daneeksperymentalnepozwalająokreślićpara-
metrydefiniująceaktywnośćbiologicznąorazprzypisać
odpowiednimechanizmdziałania.Miarąpowinowactwa,
jakjużwspomniano,jeststałahamowaniaK
i,którąmoż-
nawyznaczyć,znającwartośćIC
50,zapomocąrównania
Chenga-Prusoffa:
gdzie:IC
50-stężenielekuwypierające50%radioligandazmiejsc
wiążących,A-stężeniemoloweleku,K
D-stałapowinowactwa.
NiskawartośćstałejhamowaniaK
iwskazujenawy-
sokiepowinowactwolekudoreceptora.Zdolnośćdo
tworzeniakompleksówaktywnychlek-receptor,której
miarąjestpowinowactwo,występujeniezależnieodak-
tywnościwewnętrznejligandów.Wwieluprzypadkach
wiązanieliganda,opisanewartościąstałejhamowania
K
i,niekorelujezobserwowanymefektemfarmakolo-
gicznym,leczzależym.in.odrodzajuścieżeksygnali-
zacyjnychsprzężonychzbiałkiemreceptorowymoraz
odelementówdotyczącychsamegoreceptora,takich
jakinternalizacja(przesunięciebiałkareceptorowe-
gozbłonykomórkowejdoendosomów)orazkoniecz-
nośćhomo-lubheterodimeryzacji(łączeniebiałek
monomerycznych).
12
Wiadomościogólne