Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
następującaopiniaCzesławaMiłosza:„Ktośpowiedział,
żekażdywierszlirycznyjestcząstkąautobiografii,nawet
jeżelinicwnimniemazwyznań.WierszyJuliiHartwig
nieumiemczytaćinaczejniżukładającznich
autobiograficznąopowieść”38.Poetkaw
Posłowiu
do
Wierszyamerykańskich
,nawiązującdosłównoblisty,
zauważyła:
Wierszetoniepamiętnik,alezapewnewieleracjimaCzesławMiłosz,
twierdząc,żemojewierszeczytasiętrochęjakbiografię.Rozumiem
totak,żemożnapoprzezniepostrzecświat,ludziimiejsca,zktórymi
zetknęłosięmojeokoiwrażliwość(Wa,s.83;podkr.–E.D.).
NapowyższyautokomentarzzwróciłauwagęMałgorzata
Czermińska,dostrzegającawnimpewienparadoks:
poetkazjednejstronybowiempotwierdza
autobiograficznykontekstswojejtwórczości,zdrugiej
–odstwierdzeńnatentematdystansujesię,anawetz
nichwycofuje39.LeokadiaHullnatomiastwidziwtym
różneobliczaautobiografizmu,któryw
Dzienniku
amerykańskim
macharakternaturalnyimimowolny,ale
jużwzbiorze
Wierszyamerykańskich
jestraczej„efektem
wtórnym,niewynikającymzeświadomegozamierzenia
twórczego,zaskakującymsamąartystkę”40.
Niezależnieodróżnychniuansówperspektywa
autobiograficznawydajesięważnymelementem
twórczościJuliiHartwig,choćzawahałabymsięprzed
użyciemczęstonasuwającegosięnamyślwtakiej
sytuacjiokreślenia„życiopisanie”.HenrykBereza,
proponującwspomnianytermin,miałnamyślitwórczość
EdwardaStachury,dlaktóregopisaniebyłotożsamez
życiem:„jednozdrugiegowynika,jednojestdrugim,jest
tojedność,jednośćnierozdzielna,jedność
całkowita”41.„Życiopisanie”wpotocznymrozumieniu
łączysięprzedewszystkimzlegendątragiczną,
skandalizującymsposobembyciaipełnąbuntu
twórczością,traktowanąjakoprojekt,doktóregojest
częstonaginanaegzystencja.Poeciprzeklęcibudzili
zainteresowanieJuliiHartwig,zwłaszczanapoczątku
drogitwórczej,gdyzajmowałająnaprzykładpoezjai
biografiaJeanaArthuraRimbauda,zczasemzmieniałysię
fascynacjepoetkiikrystalizowałasięjejwłasnapostawa,
