Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MarekM.Dziekan
Elementyhistoriozofiiwmyśli
libijskiegomyślicielaMahdiegoM.Imbirisza
Prawdatoświatło,któredocieradonas,
alemygoniechwytamy.
Leczzjegonicitkamyto,corozjaśnia
mrokpanującywokółnas.
M.M.Imbirisz
FG
F
G
DlawspółczesnejLibiiiwszystkichaspektówjejżycianajważniejszy
jestrok1969,dokładniej1wrześniategożroku.Towłaśniewtedy
Mu’ammaral-Kaddafi(ur.1942),stojącnaczeleprzewrotuwojskowego,
wedlearabskiejmanieryokreślanegojako„rewolucja",obaliłsłabą
ikrótkotrwałą(od1951)monarchięlibijską,mającąswekorzeniewreligijnym
ruchusanusijja
1
.
BiografiasamegoAl-Kaddafiegootoczonajestlegendąpowstałąpoprzejęciu
przezniegowładzywkraju—jegobiografietodziełaocharakterzeraczejha-
giograficznym,wspominasięwnichm.in.opochodzeniujegorodu(małegople-
mieniaKazzafa)bezpośrednioodprorokaMuhammada
2
.Wiadomonapewno,że
wmłodościzafascynowałsiępostaciąiideologiąegipskiegoprezydentaDżama-
laAbdan-Nasira(Nasera),coukształtowałowpewnymstopniujegopoglądy
społeczno-polityczne.Wlatach1969-1979byłprezydentemLibii,w1979zrezy-
gnowałzfunkcjipaństwowych,alewrzeczywistościodtądsprawujewładzęab-
solutnąjakoPrzywódcaRewolucji(Ka’idas-Saura)PierwszegoWrześnia.Swój
1
ZwięzłahistoriaLibiiwXXw.,[w:]D.Madeyska,Historiawspółczesnaświataarabskiego,
WydawnictwaUW,Warszawa2008,s.137-146;por.takżeM.Bankowicz,MuammarKaddafi:
arabskiliderCzarnejAfryki?,[w:]PrzywództwoiprzywódcywewspółczesnejAfryce,Instytut
NaukPolitycznychUniwersytetuWarmińsko-Mazurskiego,Olsztyn2008.Danebibliograficznedo-
tycząceAl-Kaddafiegooraz„trzeciejteoriiświatowej"wdalszejczęścininiejszegoartykułu.Osa-
nusytachpor.np.E.Szymański,sanusijja,[w:]Małysłownikkulturyświataarabskiego,Wiedza
Powszechna,Warszawa1971,s.454-455.
2
Wczasielibijskiej„antyrewolucji"wlutym2011r.pojawiłysięnawetplotkiocharakterzezko-
lei„antyhagiograficznym",żewrzeczywistościjestsynemnaturalnymwłoskiegooficeraiLibijki,
czymtłumaczonowyjątkowekontaktyLibiizWłochami.Towydajesięjednaknadinterpretacją.
Tegotypuzwiązkiniebyłyprzecieżkonieczne,abyTunezjaczyAlgieriazachowaływyjątkowe
związkizFrancją—chodzituwięczpewnościąopewneanalogicznewięzizbyłymipaństwami
kolonialnymi,cojestzjawiskiemtypowymdlapostkolonializmu.Jeszczedziwaczniejbrzmiąpo-
głoskiożydowskimpochodzeniubyłegolibijskiegoprzywódcy.
