Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘPTŁuMACzA
7
(„ładowniestatkówpełnezabitychChrystusów,Madonn
iŚwiętychRodzin”3),zwracaonuwagęnadestrukcyjnedzia-
łaniekoneserówiznawcówsztuki,którzyartystomorazogó-
łowiwidzównarzucająrzekomowłaściwewzorceiwartości,
zabijającindywidualizmitwórcząpracęwyobraźni.Hogarth
niezgadzasięrównieżnaślepenaśladownictwosztukian-
tycznejorazzzapamiętaniemkrytykujewszechobecnąmodę
napalladianizm.Zakładabowiem,żesztukapowinnawyra-
staćzdoświadczeniajednostkowego,zobserwacjiprowadzo-
nychwkonkretnymmiejscuiczasie,azatemobowiązkiem
sztukibyłabytupraktykaujmowaniatejwłaśniewyjątko-
wejlokalnościikonkretusytuacji,wktórejartystasięaktu-
alnieznajduje.Narzucaniesztuceitwórcomabstrakcyjnych
orazuniwersalnychwzorcówikategoriiestetycznychprowa-
dzidobrakuróżnorodności(jednejzpodstawowychkatego-
rii,jakimiHogarthposługujesięwsztuceiwswymtraktacie),
wwynikuczegopowstajądziełapozbawionepięknainie-
sprawiająceradościpatrzącemu,oczymsampiszewnastę-
pującysposób–znówniecoprześmiewczo–wswojejAnali-
ziepiękna:„dziśgdybypoproszonoarchitekta,abyzbudował
pałacwLaponiibądźweWschodnichIndiach,zaprzewod-
nikaitakmusiałbymuposłużyćPalladio,bezktóregosłyn-
nejksiążkinieodważyłbysięwziąćpióradoręki”.
Krytykatwórczościujętejwidealneregułyiniezmienne
prawidławykrystalizowałasięwpolemikachtoczonychprzez
Hogarthazezwolennikamisztukiakademickiejorazzarty-
stamiiurzędnikami,którychzamiarembyłopowołaniedo
życiainstytucjiedukacyjnejspełniającejfunkcjęakademii.
Jejwpływpostrzegałonwsposóbzdecydowanienegatywny,
widzącwakademiiinstytucjęnarzucającą,podobniedokry-
tykowanychprzezsiebiekoneserów,jedendopuszczalny
modeluprawianiasztuki,zgodnyzpanującąakuratmodą
